İşte o anne, bugüne kadar ''O''nun ağzından çıkacak tek bir lafa baktı. Hasta olmasın diye taşa oturmasına izin vermedi. Aç kalmasın diye peşinde koşturup yedirdiği bir lokmayı kar saydı. ''O''nun büyüyüp kocaman adam olacağı hayallerini kurdu.
İşte o baba, sırf ''O'' daha iyisine sahip olabilsin diye haftalar aylar yıllar demeden saatlerce çalıştı.
İşte o eş, yeni kurduğu dünyasında yepyeni bir sayfayı ''O''nunla birlikte kurduğu hayalleriyle doldurmuştu şimdiden.
İşte o kardeş, kavga etseler bile her zaman ''O''nun yanında olacağını biliyordu. ''O'' onun canıydı kanıydı. Tek bir gözyaşına dayanamazdı.''O''nun için canını dişine takar herkesi karşısına alırdı.
İşte o çocuk, belki de babasıyla hiç tanışmayacak. ''O''nun ellerinin ne kadar büyük oldugunu, ses tonunun nasıl olduğunu hiç bilemeyecek. onun sıcaklığının tadına hiç varamayacak. ''benim babam...'' diye başlayan cümleler hiç bir zaman kuramayacak.Doğum günlerinde babasından aldığı bir hediye olmayacak.
Peki onlarca annenin, babanın, eşin, kardeşin, çocugun günahı neydi? Vatanına gururla sahip çıkan bir evlada, eşe, babaya, kardeşe sahip olmak mı?
Peki ya ''O''nun haylleri yok muydu? Olay sadece rakamdan mı ibaretti. Onlarca şehitle birlikte hayaller, umutlar da gömülmedi mi? O askerliğini bitirdikten sonra evlenecekti? Ev alacaktı? Askerdeyken hiç göremediği çocuğunun kokusuna kavuşacaktı? Aylarca özlediği annesinin sarmalarını yiyecekti? Yeni işine başlayacaktı? En yakın arkadaşının düğününde şahit olacaktı? Bütün bunlara ne oldu? Bu kadar basit miydi bi hayatı darmadağın etmek? Bu kadar mı kolaydı bir çocuğu yetim bırakmak? Bir annenin gözü gibi baktığı evlada kıymak? Ya da bir annenin gözü gibi bakıp yetiştirdiği evladı kaybetmesi? O baba evladı bir ''İT''in kurbanı olsun diye mi bu kadar çalıştı, didindi? Ama şehit aileleri üzülmesin, ''O evlatlar'' bu ülke uğruna canlarını vatan toprağına feda ederken aynı zamanda Türk Milleti'nin kalbine de gömüldüler. Onlarca şehit ailesi, vatanı uğruna şehit olacak bir evlat yetiştirdikleri için, böyle bir eşe, kardeşe, babaya sahip oldukları için her zaman başları yukarda olamalıdırlar.Onlar bu vatanın en ONURLU ve SAYGIDEĞER aileleridirler.
Merve Hasene Özkuyumcu
